Telewizory komercyjne i inne wyświetlacze przeszły długą drogę przez ostatnie 80 lat. Będąc pierwotnie nieporęcznymi urządzeniami, zajmującymi dużą przestrzeń w salonach, obecnie są płaskimi panelami, które można łatwo zamontować na ścianie. Fakt ten doprowadził do problemu standaryzacji uchwytów. Każdy producent próbował stworzyć unikalną metodę montażu, co spowodowało chaos na rynku. Wszystko się zmieniło, gdy VESA (czyli Video Electronics Standards Association) opracowała jednolity standard (znany potocznie jako VESA), który jest używany do dziś.

Zdecydowana większość sprzedawców detalicznych i producentów podaje VESA w arkuszach danych. Jednak możesz znaleźć się w sytuacji, gdy ten parametr nie jest podany. W takim przypadku, możesz zdefiniować VESA za pomocą zwykłej linijki. Niejasne wartości 50x50 i 75x75 to w rzeczywistości odległość między otworami montażowymi. Pierwsza liczba oznacza odległość w pionie, a druga w poziomie.

Standaryzacja ułatwiła opracowanie niezbędnego parametru VESA na podstawie przekątnej monitora. Na przykład ekrany 22’’ zwykle wykorzystują VESA 75x75. W przypadku ekranów 32’’ i większych stosowany jest VESA 200x200. Mówiąc najprościej - im większy ekran, tym większy VESA.

Bardzo ważne jest dokładne sprawdzenie VESA, ponieważ możesz natknąć się na niestandardowe parametry montażu. Takie przypadki są naprawdę rzadkie i zwykle spotykane w telewizorach wyprodukowanych przed rokiem 1998, tak czy inaczej lepiej zapobiegać niż leczyć. Zawsze zwracaj uwagę na parametr VESA, a będziesz w stanie z łatwością stworzyć idealne miejsce pracy.